कारक र विभक्ति - KARAK RA BIBHAKTI

क्रियासँग सम्बन्ध राख्ने नाम वा सर्वनामलाई कारक भनिन्छ । कारक बुझाउने चिह्नलाई विभक्ति भनिन्छ । अथवा क्रियाको प्रकार्यसित सम्बन्ध राखी वाक्यमा कर्ता, कर्म, करण आदि भूमिका निवार्ह गर्ने नामिक पदलाई कारक भनिन्छ । त्यस्तै वाक्यमा प्रयुक्त नामिकपदको कामलाई विभक्त गर्ने प्रत्ययलाई विभक्ति भनिन्छ ।
कारक | भूमिका | विभक्ति | विभक्ति चिह्न | उदाहरण |
कर्ता | काम गर्ने (कसले/को ?) | प्रथमा | ले/बाट/द्वारा
| म पुस्तक पढ्छु । |
कर्म | कामको असर पर्ने (के/कसलाई ?) | द्वितीय | लाई/कन | तिमीले रामलाई पिट्यौ। |
करण | काम गर्ने साधन हेतु/कारण (केले / केको सहायता?) | तृतीय | ले/बाट/ द्वारा | ऊ कलमले लेख्छ । ज्वरोले थला परियो । |
सम्प्रदान | जसका लागि काम गरिन्छ (प्रापक/ कसलाई ?) | चतुर्थी | लाई/लागि/ निम्ति | बाबाले आमालाई सारी |
अपादान | छुट्टिने स्थान/ सुरु हुने समय (कहाँबाट ? ) | पञ्चमी | देखि/बाट | ऊ विराटनगरबाट आयो। |
सम्बन्ध | - | षष्ठी | को/का/की/रो/ रा/री/नो/ना/नी | हरिकी दिदीको बिहे भयो। |
अधिकरण | अधार दिने (कहाँ) | सप्तमी | मा/माथि/भित्र विषे/मुनि | गिलासमा चिया छ। |
सम्बोधन | - | - | ए/हे/ओ | ए ! राम.... |
१) रामले राम= कर्ता जङ्गलबाट= अपादान घाँस= कर्म हँसिया= करण डोको= अधिकरण भैँसी= सम्प्रदान | ||||
Comments
Post a Comment